Come back Salmon! in perspective

Kung maaring mangyari ito sa California, bakit hindi sa Calumpang?

[Pinalad ako na mapadala sa Japan ng tatlong beses mula 1978 hanggang 1980s para sa technical training.  Noong una kong pasyal, napuna ko sa Tokyo ang matinding polusyon sa hangin at pati na rin sa mga ilog.  Nang pangalawang punta ko makalipas ang ilang taon, ay napuna ko na malaki ang pinag bago at pinagmalaki ng ng mga host kong mga Japanese engineers, na mayroon ng nakakapamingwit sa ilag sa tabi ng planta na dati ay mabaho at madumi.  Napuna ko rin ang mga slogan na palaging binabanggit sa TV at pahayagan ang "Come Back Salmon".  Hindi makalimutan ang slogan na ito at naiisip ko ito pag nakikita ang ilog natin na dating napakaganda.  Kahit na walang samon dito sa Ilog dati, maraming uri ng isda ang dating matatagpuan sa ating na ngayon ay wala na.
Kamailang nalaman ko na ang pinagmulan ng slogan na ito sa aking pagbabasa sa internet.]

Ito ay aking pagsalin  sa ating wika (na  may kasamang konting paglilimbag) ng original na katha:

 http://thebreakthrough.org/archive/bring_back_the_salmon  na may petsang July 25, 2008   akda ni  Michael Shellenberger


"Nang lumipat ako sa California noong 1993 mabilis kong nakahiligan ang isa sa mga "rites" ng tag-araw : pag-ihaw ng sariwang salmon . Pinag-inting ng kaibigan kong si Ted ang "art" ng pag-barbecue at kumpleto ang lahat ng pa-BBQ niya sa magarbong sawsawan, malamig na "red wine", at siyempre mga kaibigan.

Datirati, salmon ay murang mura - $30 ang isang buong isda , sapat na para sa 30 o 40 mga tao . Sa paglipas ng mga taon , ang salmon "stock" ay kumo-omti at presyo ay nadagdagan , sapat na upang ang laki ng mga serving ay lumiit ng lumiit.

Itong taong to, ang pangingisda ng salmon ay na- ban na sa baybayin ng California at Oregon . Walang nang mga salmon BBQs . Maraming mga kadahilanan para sa "ban". Higit sa 150 taon ng pag-logging ay nakaubos sa lilim ng mga ilog, na nappainit ng tubig at dahil sa "erosion ay nabanlikan ang mga ilog na ito, na naging sanhi ng pag-suffocating ng itlog ng salmon . Ang pagmimina ay parho rin ang naging epekto. At ang pangangailangan para sa tubig para sa agrikultura ay nakababa din sa bilang salmon na ngayon ay  hindi na maaaring sumuba para mangitlog.
    Hindi ako malaman kung ano ang mas malungkot, ang pagkawala ng salmon o ang kakulangan ng malawakang pag-angal tungkol dito."

Pinalad akong makita at mabasa ang librong ito: "Come back Salmon".

Ang libro ay nagsisimula sa pagdala sa field trip ng saong ikalimang grade na guro, si Mr King, sa Jackson Paaralan Elementarya sa Everett, Washington ng kanyang mga mag-aaral upang bisitahin Pigeon Creek 20 taon na ang nakakaraan." Kalat sa pamamagitan nito ay mga bote at lata, mga lapirat na tasang styrofoam, punit-punit na "six-pack" holder, mga lumang gulong at ng maraming iba pang mga junk. "

"Ano ito?", nagtanong ang isang mag-aral.

"Mukhang isang basurahan sa akin," sinabi ng isa.

"Hindi," sabi ni Mr King. "Ito ay isang batis. Ito ay isang malinaw, malinis na batis noong ako ay bata pa."

"Ang mga miyembro ng klase ay tinitigan ang kanilang guro . Hindi sila maisip na si Mr. King naging batang maliit din, ang hindi nila maubos maisip na ang maputik na basurahang ito ay kailanman naging isang mailinis na sapa."

Ang kapangyarihan ng imahinasyon "Power of Imagination" - na sinasabing mas mahalaga kaysa "Power of Reason" mismo. Ang pangarap ni  Mr. King at ng kanyang mga mag-aaral ay "ampunin" at alagaan ang sapa at tawagin bumalik ang salmon. Sinimulan nila sa pamamagitan ng paglilinis. HIndi naging mapaghikayat sa proyektong ito ng ng Paaralan Jackson. "Ikaw ay pag-aaksaya ng iyong oras, "sabi ng isa." Ang pagbabalik ng salmon ay walang anuman kundi isang pangarap", sabi ng isa pa.

Sinabi ni Mr. King sa kanyang klase, " Upang makamit kahit ano, kailangan mong magkaroon ng isang pangarap. Lahat ng may halaga ang nagsisimula sa isang pangarap." Higit sa 600 mga gulong ang inalis nila sa sapa at napilit nilang tulungan sila ng lokal na departamento ng mga parke sa pagtulong sa pag-alis ng ang lumang refrigerators. Subalit sa susunod na weekend, ang mga rsidente ng Everett ay nag tambak pa ng higit pang junk sa sapa. Ang mga mag-aaral ay natanto na ang pag-alis ng basura ay hindi magiging sapat; gusto nilang magkaroon ng pababago sa pag-uugali ng mga tao.  gumamit sila ng stencil at naglabgay ng karatula "No dumping" sa daanang tubig; at binantayan nila ng personal ang sapa hanggang sa makuha ng magiging dumpers ang pahiwatig.

Pagkatapos ay inihayag ng Port ng Everett na gusto nito bumuo ng isang imbakan ng mga troso sa Creek.  "Iyon ay haharangan ang aming sapa!" Sinabi ng isa. " Wala silang pakungdanga. Hindi nila alam tungkol sa aming proyektong "Pigeon Creek". "

"Dapat nating pagsabihan sila."

"Bakit sila makikinig sa atin? Tayo ay mga bata lang."

"Kahit na ang mga bata ay maaaring gumawa ng hakbang na may saysay. "

"Sabi nino?"

"Sabi ni Mr. king, maaari kang gumawa ng bagay na merong katuturan.' Iyon ang kanyang laging sabi . "
Kaya ang ikalimang graders nagsimula na gumawa ng sulat, maraming mga sulat. " Para sa konseho ng lungsod , sa "state legislature", sa congressmen, sa ang mga lokal na media . Ang media coverage ay malaki ang nagawa para makamit nila ang tagumpay. Makalipas ang ilang araw ay sinabi ng "Port authority" na sa iba ng lugar ilalagay ang imbakan ng troso.

Gumawa  ang mga magaaral sa Jackson ng isang malaking acquarium upang mailagay ng mga "fertilized" na itlog ng salmon at inalagaan nila nito hanggang maging baby fish.  Noong Mayo, 1985,nag-"goodbye" ang mga studyante sa unang batch ng similyang salmon na pinkawalan sa bagong malinaw, at malinis na sapa.

"Sa tingin mo anumang ay bumalik ?" Isang bata nagtatanong . Si Mr King ay nanatiling may tiwala, kahit na maraming mga magulang ay hindi.

"Sabi ng aking ina, ay higit sa malamang na walang bumalik," sabi ng isa bata.

"Sabi ng aking tatay, ito ay magiging isang himala kung meron mang bumalik," sabi ng isa pang bata.

Walang mga senyales ng salmon sa "autumn" ng 1985. Hindi rin sa dakong Oktobre ng 1986 . Ang pagpisa salmon sa aquarium ng paaralan ay naging isang pangunahing aktibidad para sa 5th graders ng paaralan ng Jackson.

Sa "autumn" ng 1987, si Nolan Ryan , na na dating third grader noong ang unang semilya ay pinakawalan, biglang dumating sa  klase sumigaw, " Mr King, Mr King, nakakita ako ng isang isda sa Pigeon Creek !"

Daglian nagsuot ng mga balabal ang buong klase at si Mr King at nagtungo sa Sapa. " Doon, nagpapahinga sa graba sa ilalim ng tubig ay natagpuan nila ay isang matanda lalaking Coho salmon ... Ang baluktot na panga nito na puno ng matindi ang ngipin , noon ay halos mabangis na nakaporma. Sa ibang dakon mayroon pang dalawa na malumanay na lumalangoy sa malinaw at dumadaloy na tubig ng sapa. "Sila ay bumalika na! Sila ay bumalik na!" ang sigaw ng mga mag-aaral ay abot sa buong paaralan.

" Ang balita ay kumalat sa lungsod ng Everett at sa iba pang lugar. Ang unang ng salmon Coho na pinisa mula sa mata itlog sa Jackson room Elementary School at pinakawalan dalawang taon ang nakalipas  ay nagbalik ! Sa mga susunod na araw , sampung salmon ang namataan at nakitang nagitlog sa grabahan haban pumapatak ang ulan sa malinis na tubig ng Pigeon Creek, habang humahanga ang mga ilang taong dumating upang makita. Mahigit na dalawangpung taon na nakalipas nang huling makita  ang salmon sa Pigeon Creek."

Ang kuwento ay naging nasyonal at internasyonal na balita, at naging inspirasyon ito sa iba pang katulad na proyekto sa ibang bansa tulad ng Japan na nagpadala ng isang klase ng mga magaaral upang matuto mula sa matagumpay na eksperimento ang Jackson School."